Komentarz do PH ks. Jana Mauersbergera (1942)

Mam być bojownikiem i budowniczym Polski Odrodzonej. Œwiat zmaga się w walce o najwyższe wartoœci duchowe. Materializm okazał się zacofaniem i barbarzyństwem. Zepsucie obyczajów, kult siły fizycznej i gwałtu, deptanie wszelkiego prawa i wolnoœci człowieka sš konsekwencjami tego œwiatopoglšdu.
Natomiast prawdziwe chrzeœcijaństwo zawiera w sobie zawsze nowe i twórcze pierwiastki życia osobistego i społecznego.
Realizowane konsekwentnie ziœci ideały człowieka: wolnoœci i pełni życia osobistego, sprawiedliwoœci społecznej i kooperacji wszystkich w duchu braterstwa i miłoœci bliŸniego.
Polska zawsze stała na straży ideałów wolnoœci i braterstwa.
Zwano jš przedmurzem chrzeœcijaństwa. Zgodnie z tradycjš i charakterem narodowym Polska ma być pionierem w kształtowaniu nowego człowieka i społecznoœci.
Dzisiejsze warunki życia wymagajš zdecydowanej postawy. Mam walczyć o moje ideały. Jestem na służbie. Zawsze czujny. Zwarty w sobie. Gotów na wszystko.

I
Bóg jest dla mnie Ÿródłem wszelkiego dobra i siły. W mojej wewnętrznej pracy sięgam do Ÿródeł chrzeœcijaństwa.
Żyję w obliczu Boga, złšczony jak najœciœlej z Chrystusem - jak gałšŸ z winoroœlš, jak komórka w organizmie.
Z życia Koœcioła, z modlitwy i sakramentów czerpię Boskie życie dla duszy, aby je dawać innym, szerzšc wokoło siebie Królestwo prawdy i dobra.
Jestem na służbie Boga, który jest Duchem najwyższym. rozwijam się duchowo i doskonalę. Całym życiem pełnię wolę mojego Pana.
Prawo Boże nakazuje miłować Ojczyznę ponad wszystko w œwiecie.
Widzę w dziejach Polski myœl Bożš. Wierzę w powołanie mojego narodu do współpracy w wielkim dziele odrodzenia ludzkoœci w prawdzie i miłoœci Chrystusowej.
Z Ojczyznš mojš jestem nierozerwalnie zwišzany, jak dziecko z matkš. Jak członek żywego organizmu.
Jestem sługš Polski. Dla jej dobra powinienem radoœnie i bezinteresownie poœwięcić wszystko co posiadam: moje trudy i pracę, w razie potrzeby życie.
Z tradycji polskiej wezmę ducha najprzedniejszego: œwiętych i wyznawców, rycerzy i męczenników, wieszczów słowa i cichych a niestrudzonych pracowników społecznych.
Ich duch będzie mnie żywił. Skrzepi mojš wolę i męstwo. Wyrwie mnie z egoizmu i małoœci. Wielka sprawa żšda wyrzeczenia i bohaterstwa, skupienia wszystkich sił i nieustannej pracy nad sobš.
Jestem na służbie Boga i Polski. Jeœli Bóg jest ze mnš, któż może mnie złamać i zwyciężyć. Ani przeœladowanie, ani ucisk, ani œmierć nie sprowadzi mnie z drogi obowišzku. Moja moc płynie z wiary i modlitwy.

II
Nie rzucam słowa na wiatr. Umiem milczeć. Umiem cierpieć. Słowo moje jest pewne. Uczciwe. Proste. Na straży mojego słowa stoi honor Polaka.

III
Jestem na służbie najwyższego dobra. Idę przez życie dobrze czynišc. Współdziałam w tworzeniu zdrowej szlachetnej wspólnoty między ludŸmi - w mojej rodzinie, warsztacie pracy, w społeczeństwie, wszędzie, dokšd sięga mój wpływ. Zapoznaję się i popieram ideę spółdzielczoœci, gdyż zmierza ona do sprawiedliwej odbudowy życia społecznego i gospodarczego. Łšczę, dŸwigam, buduję, podnoszę, ratuję moich bliŸnich. Dobrem zwyciężam zło.
Jestem pożyteczny. Nie marnuję sił i czasu na jałowš krytykę, próżne słowa i bezmyœlne lub niezdrowe rozrywki.
Każdš pracę wypełniam sumiennie w duchu służby. Pracuję z zamiłowaniem i umiejętnie. Przez pracę zwiększam dobro w mojej OjczyŸnie i na œwiecie.

IV
Jestem zwišzany z ludŸmi przykazaniem miłoœci Boga i bliŸniego. Jestem członkiem społecznoœci, żywego organizmu Chrystusa. Korzystam z pracy ducha i myœli, z trudu i wysiłku innych. Mam życzliwoœć dla ludzi. Widzę w nich obraz Syna Bożego. Często zniekształcony i ciemny, zawsze godny szacunku.
Nienawidzę wszelkiej niesprawiedliwoœci, gwałtu, obłudy i kłamstwa i wszelkiego barbarzyństwa, które niszczš na œwiecie Królestwo Boże. Walczę ze złem. Gotów jestem podać rękę wszystkim ludziom dobrej woli.
Najbliżsi mi sš ci, którzy służš Bogu i OjczyŸnie. Łšczy mnie z nimi braterstwo ducha.
Jeden mamy cel życia - odrodzenie Polski i ludzkoœci. Jednš drogš idziemy: drogš prawoœci i służby, drogš poœwięcenia i męstwa.

V
Duch rycerski kryje się w najgłębszych pokładach duszy Polaka. Ożywia dzieje narodu bezprzykładnym bohaterstwem i szlachetnym pięknem.
Duch œwiętego Jerzego, rycerza Chrystusowego bez zmazy, woła mnie do walki o sprawiedliwoœć i dobro na œwiecie.
Mam być narzędziem Boga. Bezinteresownym sługš sprawy. Obrońcš bezbronnych uciœnionych.
Mam stać na straży honoru Polski. Obca mi jest wszelka podłoœć i krętactwo. Nie ugnę się wobec przemocy. Nie sprowadzi mnie z drogi ani groŸba, ani żšdza sławy, ani zysk.

VI
Przez wiarę jestem w łšcznoœci z Bogiem, nieskończonym, wiekuistym. Jestem czšstkš wszechœwiata. Widzę w przyrodzie twórcze i potężne dzieło Boże. Z nieba i z ziemi biorę moc życia. Poznaję, uczę się, zgłębiam prawa przyrody i ukryte w niej tajemnice ducha. Raduję się pięknem ziemi polskiej. Chronię jej bogactwa. Jestem opiekunem roœlin i zwierzšt.

VII
Wobec tego, że kraj jest zniszczony, zasadš bojowników i budowniczych jest życie umiarkowane i oszczędne.
Wszelki majštek i własnoœć, które posiadam, uważam za dar Boży. Mam go używać według myœli i woli Boga, dla dobra mojego i bliŸnich. Nie wolno mi ich marnować i nadużywać. Rękę mam mieć otwartš do dawania. Oczy otwarte na nędzę rodaków, na głód i niedolę dzieci polskich, na potrzeby społeczne.

VIII
Kocham zwarte, mocne i radosne życie. Duszę mam spokojnš, serce czyste, twarz jasnš. Moja wesołoœć i pogoda sš odblaskiem życia wewnętrznego. Smutek, zgorzkniałoœć, zniechęcenie sš to objawy słaboœci. Zwalczam je w sobie i w innych.

IX
Uprawiam swój umysł i wolę. Chcę myœleć jasno, logicznie. Chcę działać celowo, konsekwentnie. Ćwiczę i uprawiam moje ciało i zmysły. Uzdalniam je do życia duchowego. Do rozumnej służby Bogu i OjczyŸnie.
Jestem karny wewnętrznie. Na zewnštrz opanowany i skupiony. Nade wszystko szanuję prawo. Prawo Boże i prawo moralne.
Umiem słuchać. Chętnie, rozumnie i dokładnie wypełniam rozkaz. Umiem być poddany - wyrzec się własnej woli, o ile tego żšda: Ojczyzna, rodzice, zwierzchnicy.

X
Dusza i ciało moje należš do Boga. Wszystkie moje siły powinienem oddać sprawie. W OjczyŸnie mojej rozwinšć Królestwo Boże.
Mam być bojownikiem bez kompromisu. Walczyć o czystoœć, podniosłoœć, szlachetnoœć obyczajów w Polsce. O supremację ducha, idei, woli nad materiš, zmysłowoœciš, użyciem.
Walczyć będę z naturalizmem, rozwišzłoœciš, która powstała wskutek odejœcia od Boga i od tradycji polskiej i panuje dziœ wszędzie: w sztuce, w literaturze, w rozmowach, w zachowaniu się, w ubraniu, w dogadzaniu sobie, w wygodniactwie, w zmysłowoœci, kulcie ciała, deprawujšc charakter narodowy polski.
Mam jasno okreœlić i tworzyć prawy, szczery, jasny, dzielny i czysty typ chłopca i dziewczyny polskiej, który życie swoje czerpie z wiary i z tradycji polskiej najpiękniejszej: filomatów i szkół rycerskich.
Wolny jestem od wszelkich nałogów, zwyrodnienia i nienaturalnoœci, które wyniszczajš ducha i ciało młodzieży.

W tym duchu prawa i w poczuciu odpowiedzialnoœci za duszę narodu i za jego przyszłe losy podejmuję pracę nad sobš. Pogłębiam wiedzę, kształcę charakter, krzepię ducha i serce w nieustannym radosnym wysiłku budowania Polski według myœli i woli Chrystusa.