Aleksander Kamiński

Aleksander Kamiński (1903 - 1978)

Swojš harcerskš pracę w dużej mierze poœwięcił stworzeniu ruchu zuchowego, odmiennego od skautowego "wilczšt" (podstawš zuchowania stała się zabawa tematyczna nawišzujšca do spraw bliskich polskiemu dziecku). W czasie II wojny œwiatowej redagował "Biuletyn Informacyjny" - największe pismo konspiracyjne. Kierował również konspiracyjnš organizacjš "Wawer".

Po wojnie aktywnie włšczył się w odbudowę Zwišzku. Z powodu swoich przekonań został odsunięty od pracy w harcerstwie (1947). W grudniu 1956r. był jednym z pomysłodawców i realizatorów idei odrodzenia harcerstwa. Podczas Zjazdu Łódzkiego został wybrany przewodniczšcym Naczelnej Rady Harcerskiej. Cieszył się ogromnym autorytetem i poważaniem wœród harcerzy i instruktorów.

A. Kamiński był historykiem i pedagogiem, zajmował się pedagogikš społecznš. Zasłynš również jako autor opowieœci z życia konspiracyjnego harcerstwa "Kamienie na szaniec", a także zuchowej trylogii: "Antek Cwaniak", "Ksišżka wodza zuchów", "Kršg rady" oraz biografii twórcy polskiego harcerstwa zatytułowanej "Andrzej Małkowski".