Andrzej Małkowski

Andrzej Małkowski urodził się w miejscowoœci Trębki koło Kutna. Do szkół œrednich uczęszczał w zaborze rosyjskim i austriackim (Lwów-Kraków). We Lwowie wstšpił na politechnikę - studiów jednak nie ukończył. Znał dobrze cztery języki: angielski, niemiecki, francuski i rosyjski. Znał również kulturę i literaturę tych narodów.
W konspiracyjnej szkole "Zarzewia" zdobył stopień oficerski. Był instruktorem wychowania w Sokole.

W roku 1910 na polecenie komendanta kursu instruktorskiego zarzewiackiej organizacji "Polski Zwišzek Wojskowy", rozpoczšł tłumaczenie ksišżki generała Roberta Baden-Powella: "Scouting for Boys". Ten angielski podręcznik przerobił dopasowujšc do polskich potrzeb i wydajšc w lipcu 1911 "Skauting jako system wychowania młodzieży". Parę miesięcy przed tym, w marcu 1911 r. w oparciu o "Zarzewie" i "Sokół" organizował i kierował pierwszym kursem skautowym we Lwowie. Kurs ten zapoczštkował systematyczny rozwój harcerstwa w Polsce.

15 paŸdziernika 1911 r. Małkowski rozpoczyna wydawanie pierwszego pisma harcerskiego w Polsce. Jest to "Skaut" wychodzšcy we Lwowie. Był pierwszym redaktorem "Skauta" i głównym przez pewien czas autorem drukowanych tam artykułów.

W 1911/1912 r. objechał i zwizytował wszystkie ważniejsze oœrodki nowo powstajšcego harcerstwa w Małopolsce. W lecie 1912 roku udał się do Anglii w celu lepszego zapoznania się ze skautingiem. Po powrocie na skutek rozbieżnoœci z Naczelnš Komendš Skautowš we Lwowie - wycofał się ze stanowisk kierowniczych.

Ożenił się z drużynowš pierwszej żeńskiej drużyny we Lwowie - Olgš Drahonowskš. Zamieszkał w Zakopanem, gdzie był nauczycielem w gimnazjum.

W lecie 1913 r. zorganizował pierwszš polskš wyprawę skautowš za granicę - na zlot skautów do Birmingham. Opisał tę wyprawę w ksišżce: "Jak skauci pracujš" (Kraków 1914). Jest to jedna z najpiękniejszych ksišżek harcerskich. Po wybuchu wojny œwiatowej (1914), zgłosił się z ochotniczym plutonem harcerzy zakopiańskich do I-szej Brygady. Służył i walczył w legionach do 1915 r. Nie mogšc się zmusić do złożenia przysięgi wiernoœci dla cesarza Austro-Węgier, którš wymuszono na Legionach, wystšpił z wojska. Organizował w Tatrach wojskowy oddział zbrojny. Na skutek zagrożenia przekradł się do zachodniej Europy i po krótkim pobycie we Francji, odjechał do Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej.

W latach 1916-1917 organizował harcerstwo polskie w Stanach Zjednoczonych. Pracę tę cechował wielki rozmach.
Porzuca Stany Zjednoczone i w Kanadzie wstępuje do armii kanadyjskiej. Kończy szkołę oficerskš w Toronto i w ramach wojsk kanadyjskich walczy na froncie zachodnim we Francji.

W listopadzie 1918 roku przenosi się do oddziałów generała Hallera we Francji. Stšd wysłany zostaje do południowej Rosji, ogarniętej wówczas rewolucjš, aby za zwolnieniem władz rewolucyjnych wzišć tam udział w tworzeniu polskich oddziałów wojskowych. Dh. Małkowski otrzymał przy tym polecenie wyzyskania do tych prac w pierwszym rzędzie harcerzy. W drodze do portu czarnomorskiego Odessy - okręt, na którym płynš Małkowski wpadł u brzegów sycylijskich na minę (16 stycznia 1919 r.). Wœród nielicznych rozbitków, którzy się wyratowali z katastrofy Andrzeja Małkowskiego nie było.