| |
Kilka słów o patronce
O której również można by książki pisać...
(zresztą sporo już powstało, np.
Zofia Florczak i Anna Krassowska-Olszańska "Olga Małkowska, życie i działalność"
Barbara Wachowicz "Druhno Oleńko, Druhu Andrzeju")
Kim była?
- założycielką pierwszej żeńskiej drużyny (maj 1911 r.) - III Lwowskiej Drużyny Skautek im. Emilii Platter
- przede wszystkim harcmistrzynią i Harcerką Rzeczypospolitej
- członkinią ¦wiatowego Komitetu Skautek (jedyna cudzoziemka wśród brytyjskich skautek)
- założycielką domu pracy harcerskiej i kształcenia instruktorek "Cisowy Dwór" w Sromowcach Wyżnych
- zapaloną miłośniczką gór - popularnie nazywana przez zakopiańskich górali - GaĽdziną lub Oleńką
- została odznaczona Brązowym Krzyżem Zasługi (14.XI.1939) przez królową Anglii Elżbietę (obecnie Królowa Matka)
- osobą, o której z całą pewnością można powiedzieć "oddana Bogu, OjczyĽnie i bliĽnim"
Dlaczego ją podziwiamy?
- za jej charyzmę i wytrwałość
- za jej poświęcenie i bezinteresowność
- za jej ogromny wkład w wychowanie
- za to, że teraz możemy być harcerkami
- za to, że jest wspaniałą patronką
- i że na każdym spotkaniu czujemy jej obecność
|
Podnóża moich gór O. Małkowska 1929 r.
Podnóża moich gór
Osnuły szare mgły
Nad niemi pasma chmur
Rzęsiste ronią łzy
Lecz dumne czoła mych skał
Nie znosząc mroków tych mąk
Przez chmur przebiły się wał
I w słońca patrzą krąg.
Choć smutku tyle w krąg
I prób nieznanych kres
Nie wolno łamać rąk
I próżnych ronić łez
Lecz śmiało w górę wznieść skroń
I wierzyć, że mroków tych cień
Słoneczną kryje gdzieś toń
I wielki jasny dzień
|
|
