Modlitwa obozowa AK

O Panie któryś jest na niebie,
Wyciągnij sprawiedliwą dłoń.
Wołamy z wszystkich stron do Ciebie,
O polski dach, o polską broń

	O Boże skrusz ten miecz co siecze kraj, 
	Do wolnej Polski nam powrócić daj,
	By stał się twierdzą nowej siły,
	Nasz dom, Nasz Kraj. 

O Panie usłysz prośby nasze,
O usłysz nasz tułaczy śpiew.
Znad Warty, Wisły, Sanu, Bugu,
Męczeńska do Cię woła krew.

	O Boże skrusz ten miecz co siecze kraj,
	Do wolnej Polski nam powrócić daj,
	By stał się twierdzą nowej siły,
	Nasz dom, Nasz Kraj.




Pieśń powstała w obozie dla internowanych w miejscowości Bals w Rumunii w październiku 1939 roku, co czyni ją pierwszą oryginalną (tekst i melodia) polską pieśnią II wojny światowej. 
Autor przedarł się do tworzącej się Armii Polskiej we Francji, następnie do Wielkiej Brytanii. 
Modlitwa obozowa dotarła do kraju za pośrednictwem Cichociemnych – skoczków spadochronowych – gdzie cokolwiek przerobiona nosiła tytuły Modlitwa AK lub Modlitwa partyzancka.

Utwór stał się hymnem oddziałów partyzanckich „Ponurego” 
w Górach Świętokrzyskich.