Kujawiak partyzancki
Słowa: „Mika" - Jadwiga LENARTOWICZ
Na melodię: „Nie chcą mnie z domu wydać"
Snują się po lesie jakieś dziwne cienie, d
Trzask gałęzi, kroki, słychać koni rżenie. A7
Czy to sen, czy jawa, prawda to czy czary, d
Dziwi się las stary. A d
Sosny - dąb, brzoza - buka F
Pyta: kto to? Czego szuka? C
Czy zaczarowanych kroci, d
Czy może kwiatu paproci? A d
I tylko dostojne, omszałe modrzewie
Wiedzą czego żadne inne drzewo nie wie,
Pamiętają dobrze rok krwawej zamieci –
Sześćdziesiąty trzeci.
Mówią im słowa pieśni,
Że to my - żołnierze leśni
Że to swoi, ze nie obcy,
Że to świętokrzyscy chłopcy.
Wiatr w konarach szumi gościom powitanie,
Księżyc świeci lampą, mech ściele posłanie!
Na znak niezłomnego, wiecznego przymierza
Lasu i żołnierza.
Ognia blask twarze złoci,
Papieros w mroku migoce,
Żadne złe się tu nie waży,
Las i noc stoją na straży.
Śpiewają żołnierze wokoło ogniska,
Wtóruje im szumem Puszcza Świętokrzyska!
A radość i wiara cały kraj zalewa
A las śpiewa, śpiewa!
Młody głos piosnkę niesie
Po wysokim, mrocznym lesie.
A do taktu serce bije:
Nie zginęła! Walczy! Żyje!
„Mika" - łączniczka zgrupowania „Ponurego", później „Nurta" napisała słowa na prawdopodobnie na przełomie 1943/44r.
Prawdopodobnie wraz z „Ponurym" piosenka dotarła na Wileńszczyznę. Na jej podstawie
powstał tam „Kujawiak akowski" gdzie Puszczę Świętokrzyską zastąpiono Puszczą Rudnicką.
Ponadto dopisano w nim dodatkową zwrotkę
|
|