Wędrujemy (Dwa Światy)

Wędruję ścieżką od ciebie do ciebie                A9 
Choć droga prowadzi tylko przez góry               fis F A9 
Przez świat zatopiony wierzchołkami w niebie       A9 
Dwa światy znam - lecz ten mój to który?           fis F A9 

Góry rozpadły się w stos fotografii                D E7 
Poprzecinane wąwozami miasta                       A9 fis F A9 
Ale ty mój świat ułożyć potrafisz                  D E7 
I świat znów zaczyna w góry się zrastać            A9 fis F A9 

      Góry to nasze spiętrzone marzenia            C G a F 
      W górach ludzie jak one rosną ku niebu
      Morze szczytów nas w żeglarzy przemienia
      Sterujących coraz dalej od brzegu

        Góry to ludzie którzy je niosą w plecaku
        Ludzie są jak góry które noszą w sobie
        Gdzie oczy poniosą wędrujemy szlakiem
        A u celu i tak czeka drugi człowiek

Wędruję ścieżką od ciebie do ciebie
Choć nie ma drogi poza górami
Już poza tobą świata nie dostrzegam
Zawieszony między dwoma światami

Tęsknię za tobą na pustych szczytach
Lecz mój wzrok nie sięga w doliny
U świata krawędzi z chmur skłębionych czytam
Świat na tobie się kończy na tobie zaczyna

      Góry to nasze spiętrzone marzenia
      W górach ludzie jak one rosną ku niebu
      Morze szczytów nas w żeglarzy przemienia
      Sterujących coraz dalej od brzegu

        Góry to ludzie którzy je niosą w plecaku
        Ludzie są jak góry które noszą w sobie
        Gdzie oczy poniosą wędrujemy szlakiem
        A u celu i tak czeka drugi człowiek