Ambasadorowie

wg H. Holbeina młodszego 

Jeszcze pod ręką globus - z taką mapą świata,           d C a d 
Na jaką stać strategię, plany i marzenia.               d C A 
Jeszcze insygnia władzy, sobolowa szata,                d C a d 
Gęsty, trefiony włos i ręki gest bez drżenia.           d C d 
Jeszcze w zasięgu dłoni zegar - jeszcze wcześnie,       d C a d 
Pewności siebie ruch wskazówki nie odbiera.             d C A 
Wzrok - lustro duszy - widzi wszystko nawet we śnie,    d C a d 
Któremu spokój niesie Cyfra i Litera.                   d C A 
	
      Tyle zrobili już, jak na swe młode lata,          D G D 
      Ulega dziejów wosk ich nieomylnym śladom -        D G A 
      To George de Selve - obiecujący dyplomata         h Fis G 
      I Jean de Dinteville - francuski ambasador.       D A D (A) 
	
Dyskretny przepych - tylko echem dostojeństwa,
Turecki dywan, włoska lutnia - znak obycia.
W milczących ustach bezwzględnego smak zwycięstwa,
W postawach - wielkość - osiągnięta już za życia.

Ciężka kotara obu wspiera tym - co kryje.
Patrzą przed siebie śmiało, pewni swoich racji,
Wszak dyplomacja włada wszystkim dziś - co żyje,
A oni - kwiat szesnastowiecznej dyplomacji!
	
      Nie wiedzą, co to ból, co dżuma, albo katar.
      Zachciankom wielkich - świat uczyni zawsze zadość!
      To George de Selve - obiecujący dyplomata
      I Jean de Dinteville - francuski ambasador.	

Lecz w nastrojonej lutni nagle struna pęka
I żółkną brzegi kart w otwartej wiedzy księdze
Za krucyfiksem błądzi mimowolnie ręka
Strzałka zegara iść zaczyna coraz prędzej!

Straszliwy kształt przed nimi zjawia się w pół kroku
I niszczy spokój - czy artysta się wygłupia?
Nie, to nie żart! Na kształt ten trzeba spojrzeć z boku!
Żeby zobaczyć jasno, że to czaszka trupia!
	
      Byli - i nie ma ich, ach - cóż za wielka strata!
      Jak nazywali się? Któż dzisiaj tego świadom?
      Ach! George de Selve! Obiecujący dyplomata...
      Ach! Jean de Dinteville, francuski ambasador...

 1987