Wspomnienie ś.p. hm. Wiesława Pronobisa HR

Od lewej: pwd. Kamil Pietrasiewicz, hm. Wiesław Pronobis i phm. Dariusz Lenard

Wiesław Pronobis urodził się 2 marca 1931 roku w Skarżysku-Kamiennej. Dzieciństwo i czas wojny spędził z rodziną w Skarżysku. W  1945 r. wstąpił do 1 Skarżyskiej Drużyny Harcerzy. Służbę skończył  po rozwiązaniu przez komunistów w 1948 roku ówczesnego ZHP w stopniu podharcmistrza jako szef  Referatu Zuchowego Skarżyskiego Hufca Harcerzy.  Wiesław wraz ze swoim przyjacielem uchronili przed zniszczeniem i przechowali przez okres komunizmu przedwojenny sztandar 1 Skarżyskiej Drużyny Harcerzy. W latach 90.  XX wieku przekazali sztandar do Muzeum Orła Białego z zastrzeżeniem, aby był wypożyczany 1SDH „Czarna jedynka” z ZHR.

W wieku 17 lat zmarł jego ojciec. Po skończeniu szkoły w Skarżysku jako nastoletni chłopak przyjechał do wujostwa do Warszawy, aby podjąć naukę  w Technikum Samochodowym na ul. Hożej. Równocześnie pracował zarabiając na życie. Następnie skończył studia w Politechnice Warszawskiej na Wydziale Mechanicznym. W 1962 roku poślubił Lidię, z którą wychował  dwóch synów  Pawła  i  Wojtka.  2003 roku zmarła ukochana żona Lidia. Kilka lat później ożenił się po raz drugi  - z  Leną. Pracował jako inżynier w specjalizacji chłodnictwo - wentylacja - klimatyzacja w biurach projektowych i prywatnych firmach, projektując oraz realizując wiele obiektów na terenie Polski i za granicą. Był także członkiem i rzeczoznawcą Stowarzyszenia Inżynierów Mechaników Polskich oraz członkiem Naukowej Organizacji Technicznej. Przez wiele lat  kierował sekcją klimatyzacji i chłodnictwa SIMP. Ciągle realizował kolejne projekty zawodowe.

Do służby instruktorskiej wrócił w 2001 roku otrzymując lilijkę instruktorską nr 1493.  Został Honorowym Członkiem 1 Skarżyskiej Drużyny Harcerzy "Czarna jedynka" im. Stanisława Staszica. Do czasu choroby był cały czas bardzo aktywnym Instruktorem ZHR. Co roku wyjeżdżał na obozy harcerskie, uczestniczył we wszystkich uroczystościach harcerskich. W 2004 roku pełnił funkcję sekretarza sztabu III Narodowego Zlotu Harcerzy, odbywającego się z okazji 60. rocznicy wybuchu  Powstania Warszawskiego. Wiosną 2006 roku ukończył Warsztaty Harcmistrzowskie. W 2007 roku podjął się kierownictwa nad przygotowaniami do uroczystości Jubileuszu 90-lecia harcerstwa w Skarżysku-Kamiennej.  ZHR wspierał również materialnie.

W życiu kierował się wartościami chrześcijańskimi. Z radością dzielił się swoją wiedzą, doświadczeniem życiowym i zawodowym z przyjaciółmi. Był szafarzem komunii świętej.  Był też  znakomitym muzykiem, grał m.in. na mandolinie.  Swoje pasje muzyczne realizował śpiewając od czasu studiów  w Zespole Pieśni i Tańca Politechniki Warszawskiej oraz w chórze parafii p.w. Świętej Trójcy na warszawskim Powiślu.

Zachorował nagle pod koniec 2008 roku. Zmarł po długiej i ciężkiej chorobie 3 sierpnia 2009 roku w wieku 78 lat. Na zawsze pozostanie w naszej pamięci jako nasz prawdziwy Przyjaciel i Druh.