Ostatnia droga Druha Wiesława

Pogrzeb Druha Wiesława Pronobisa rozpoczął się Mszą Świętą w kościele p.w. Świętej Trójcy w Warszawie - w parafii na Solcu, której był aktywnym parafianinem, lektorem, szafarzem Eucharystii i członkiem wielu wspólnot. W niewielkim kościele nie mieścili się przybyli licznie znajomi i przyjaciele - prócz rodziny - żony, synów i wnuków w pogrzebie uczestniczyli licznie znajomi z wszystkich niemal etapów aktywnego i bogatego w przyjaźnie etapów życia Druha Wiesława - od studiów na Politechnice, przez występy w zespołach artystycznych po wszystkie lata pracy zawodowej. Oczywiście nie mogło zabraknąć też przyjaciół z tak kochanego przez naszego Przyjaciela harcerskiego szlaku - harcerki i harcerzy z rodzinnego Skarżyska.

Symboliczny był także udział pocztu sztandarowego 1 Skarżyskiej Drużyny Harcerzy "Czarna Jedynka" im. Stanisława Staszica - przedwojennego sztandaru, który w czasach powojennej zawieruchy został uratowany i przechowywany przez Druha Wiesława i jego przyjaciół, a kilka lat temu przekazany do Muzeum Orła Białego i dyspozycji 1 Drużyny Harcerzy.

Po Mszy Świętej i odśpiewanej przez harcerzy "Modlitwie harcerskiej", podczas której jak żywy stanął nam przed oczami Druh Wiesław, tak często w ostatnich latach przyjeżdżający do nas przez ostatnie lata i śpiewający ją wraz z nami, kondukt żałobny udał się na Cmentarz Północny w Wólce Węglowej, gdzie w grobowcu rodzinnym została złożona trumna z ciałem.

Jednym z najbardziej wzruszających chwili jakich nam było dane doświadczyć był moment, gdy po zakończeniu uroczystości oficjalnych harcerze i inni przybyli zawiązali wokół grobu krąg harcerski i odśpiewali tak często śpiewaną wraz z Druhem Wiesławem pieśń na pożegnanie dnia...